Mae Chee Kanticha
Mae Chee Kanticha was born in 1966 in Suffolk, England. She came to Thamkrabok in 2005 to receive help for her own drug use, and afterwards became a tireless and generous lay-supporter. She would get up before sunrise to help in the kitchens, and then labour on building projects, as well as taking care of foreign guests, and being available to help out in myriad other ways.
She became a close disciple of the now deceased abbot, Luang Por Charoen Parnjand, and in 2007 took ordination as a nun.
In 2009 she was asked to take over the care of foreign patients in the Hay, the role originally created by Phra Hans. She has remained to this day, and served continuously there for longer than any other monk or nun, Thai or western, that anyone can remember. It is demanding work – Thamkrabok treats 1000-1500 patients per year, of whom roughly 10% are from other countries. From these figures we can estimate that she has been a key figure in the journey towards recovery of, at the very least, 1000 people.
Mae Chee Kanticha takes responsibility for every aspect of patient welfare – practical, administrative, therapeutic, and giving instruction in meditation and Dhamma principles, as well as being a trusted presence, available to discuss any concerns or difficulties.
Working with addicts is challenging. People with an extremely dangerous, destructive and persistent condition need to be pushed hard to find new resources and qualities if they are to escape. Yet they can be extremely fragile.
Finding the right balance and the right timing is far from easy, and furthermore “they” are not any one thing – addicts come in every conceivable variety of human, and some overlap with other psychological issues is commonly encountered. With her insight and long experience in this work, it is not an exaggeration to describe Mae Chee Kanticha as irreplaceable in this role.
แม่ชีกันติชาเกิดเมื่อปี พ.ศ. 2509 ที่เมือง Suffolk ประเทศอังกฤษ เธอมาที่ถ้ำกระบอกในปี 2548 เพื่อรับความช่วยเหลือในการใช้ยาเสพติดของเธอเอง และหลังจากนั้นก็กลายเป็นผู้สนับสนุนที่ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยและมีน้ำใจเป็นอย่างมาก เธอจะตื่นก่อนพระอาทิตย์ขึ้นเพื่อช่วยงานในครัว จากนั้นก็ทำงานโครงการก่อสร้าง รวมถึงดูแลแขกที่มาเยือนชาวตะวันตกและพร้อมที่จะช่วยเหลือในรูปแบบอื่น ๆ อีกมากมายเสมอ
เธอกลายเป็นศิษย์ใกล้ชิดของอดีตเจ้าอาวาสที่มรณภาพในปัจจุบันคือหลวงพ่อเจริญ และในปี 2550 ได้อุปสมบทเป็นแม่ชี
ในปี 2009 เธอถูกขอให้ดูแลผู้ป่วยชาวต่างชาติในสถานบำบัด ซึ่งเป็นบทบาทที่สร้างขึ้นโดยพระ Hans เธออยู่มาจนถึงทุกวันนี้และรับใช้อย่างต่อเนื่องยาวนานกว่าพระหรือแม่ชี ไทยหรือฝรั่งที่ใคร ๆ ก็จำได้ เป็นงานที่หนักมาก – ถ้ำกระบอกรักษาผู้ป่วย 1,000-1500 รายต่อปี ประมาณ 10% มาจากประเทศอื่น ๆ จากสถิติเหล่านี้เราสามารถประเมินได้ว่า เธอเป็นบุคคลสำคัญในการเดินทางฟื้นฟูสำหรับผู้คนอย่างน้อย 1,000 คน
แม่ชีกันติชารับผิดชอบในทุก ๆ ด้านของสวัสดิการผู้ป่วยทั้งในทางปฏิบัติ การบริหาร การบำบัด และการให้คำแนะนำในการทำสมาธิและหลักธรรม พร้อมกับการอยู่เป็นบุคคลที่ไว้วางใจได้พร้อมเสมอที่จะพูดคุยเกี่ยวกับข้อกังวลหรือปัญหาต่างๆ
การทำงานกับผู้เสพติดเป็นสิ่งที่ท้าทาย ผู้ที่มีสภาพที่อันตรายร้ายแรงและหายยากจะต้องได้รับการผลักดันอย่างหนักเพื่อหาทรัพยากรและคุณสมบัติใหม่ ๆ หากพวกเขาต้องการหลบหนี แต่อาจเปราะบางมากในเวลาเดียวกัน
การหาจุดสมดุลที่เหมาะสมและจังหวะเวลาที่เหมาะสมนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย และยิ่งไปกว่านั้น “พวกเขา” ไม่ใช่สิ่งใดสิ่งหนึ่ง – ผู้เสพติดมีหลากหลายรูปแบบที่เป็นไปได้ของมนุษย์ และบางส่วนก็มีความซ้ำซ้อนหรือปัญหาทางจิตใจชนิดอื่น ๆ ด้วย ด้วยความเข้าใจและประสบการณ์อันยาวนานของเธอในการทำงานนี้ จึงไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะบรรยายว่าแม่ชีกันติชาเป็น คนที่ไม่สามารถถูกแทนที่ได้ในบทบาทนี้
Phra Peter Suparo
Phra Peter first came to Thamkrabok in 2002 from England, where he worked as a musician. Initially intending only to do the detox program for his “Rock’n’Roll dandruff” habit, and then rush back, he instead found himself inspired by the Dhamma and its practitioners and so decided to stay on a little longer and then to ordain for a short time. That stretched to nearly two years before he disrobed and went back to work, this time here in Thailand as a recording studio manager and sound engineer. He maintained a close connection with the monastery, and with Luang Por Charoen, who took a keen interest in the arts and artists.
In 2007 he returned to England and started performing music again, in addition to maintaining a small studio for film-music and producing independent bands. He remained a lay-student of Buddhism, following particularly the various teachers in Ajahn Chah’s Thai forest tradition, who are well established with several monasteries in the UK. But he also kept up the link with Thamkrabok, returning for visits whenever possible, and encouraging – sometimes accompanying – old friends with bad habits, to make use of the Hay.
In 2017 he decided enough was enough and, now aged 47, re-ordained at Thamkrabok. A fluent Thai speaker, he is often involved with various aspects of the western community’s activities as an interpreter, or translating documents and archive recordings of teachings from Thamkrabok’s founders, but otherwise is mostly retreated as a meditation monk.
Phra Adrian Mahalapo
Phra Adrian was born in Poland, and grew up there and in the United States. He tried a number of professions – computer programmer, web designer, medical administrator, and factory line-manager – but found many aspects of his life unrewarding and frustrating, and this had led him to a number of dead ends and destructive behaviours. He decided to ordain as a monk at the age of 30, to try to find some stillness, and hopefully a sense of his life’s purpose and goals.
Four years later, he is extremely involved with practical aspects of monastic life, finding great satisfaction in making things, and particularly repairing things. Keeping old appliances and tools working, and supporting others in the community, helping them to live with minimal expense and reducing waste. He also enjoys passing on skills, and has been involved with various educational projects with local schools.
He does not wish to be a monk for life, but has no immediate plans to go anywhere, since he is still finding new possibilities for growth and learning, and finding fulfillment in trying to live unselfishly.
Phra Philip Sujitto
A former national junior boxing champion, and later a qualified chef, Phra Philip, from Austria, arrived at Thamkrabok two years ago aged 27, to enter treatment for a cocaine habit on a scale that impressed even us.
Realising that he had a significant amount of work to do in rebuilding a more stable personality, he stayed on as a lay-practitioner for several months before committing to at least a year in the monkhood.
He quickly regained his physical robustness, and is now very active in construction work at the monastery, but he is also a keen student who has made a good progress with the Thai language, and last year passed level 1 of the national Dhamma examinations for monks. He is now studying for the second level.
suparo 